Algı olarak beş duyuya hitap eden, görme, duyma dokunma, tatma ve koklama duyularının tamamı kullanılarak gezilebilecek ve bu özelliğiyle dünyada pek bir örneği olmayan deneysel bir çağdaş sanat çalışmasıdır.
Serginin çıkış noktası, olgularla algılar arasındaki bir boyutlama, yeni boyut arayışları ve farklı deneyimlerdir. Görme engellilerin de kolaylıkla gezebileceği bu sergileme şekli, bir anlamda geçmişten gelen bir olguyu ve tabuyu da sonlandırmış oluyor. Göremeyen insanların görmedikleri dünyayı üç boyutlu algılayıp anlamlandırmalarına karşın, görebilen insanların gördükleri nesneleri iki boyutta tarif etmeleri, bir anlamda algının boyutsal farklılıklarını ortaya çıkarıyor. Sergide, sabit bir noktadan bakan bir göz, eşyanın sadece kendisine dönük olan yüzeyini algılarken, görmeyen bir göz ise, dokunduğu eşyayı üç boyut olarak görebilme arzusuyla anlamlandırıp, üç boyutlu olarak tarif etmektedir.
Yaradılış, güç, aşk, korkular ve mahşer de, insanın yaşadığı dünya içindeki tarif etmenin ötesinde bir anlatı ve tasvir ögeleriyle geçmişten kalma, bu günde yaşanan aynı zamanda geleceğe de dair olgulardır. Birlikteliğin ve de yolculuğun önemine vurgu.
